Tijdens mijn werk als handtherapeut en ergotherapeut kreeg ik regelmatig mensen in de behandelkamer die klachten kregen tijdens of na hun werk. Wanneer ik de vraag stelde of er al naar de werkplek was gekeken, was het antwoord in de helft van de gevallen ‘nee’ en in de andere helft van de gevallen ‘ja’. Het viel mij op dat bij de mensen die ‘ja’ antwoorden, ondanks het aanpassen van de werkplek de klachten niet verbeterden. Wanneer ik doorvroeg merkte ik dat er vaak bij de werkplekonderzoeken een standaard riedeltje wordt afgewerkt. Voor preventie is dit natuurlijk geen probleem, maar wanneer iemand te maken heeft met specifieke klachten, hoort hier ook specifieker naar te worden gekeken. Een violiste met polsklachten, een schilder met pijn in de rug, een bankier met nekklachten, allemaal verschillende mensen met verschillende beroepen en verschillende klachten. In mijn werkplekonderzoek duik ik eerst dieper in deze klachten, wanneer deze helder zijn kijken we naar de werkzaamheden. Als deze beide helder zijn, is het tijd voor een passend advies en het juist instellen van de werkplek.